soms zien d’r vaan die tije
nein daan kinste neet väöl lije
me veult zich oongelökkeg en allein
d’r is mer ein remedie
kom sjei oet met die kemedie
en dink mer zoe dat heet toch ederein
nao winter kump weer lente
dus wat maakste diech toch drök
d’r zien zoeväöl mominte
vaan get leefde en gelök
same och dat doort mer eve
same geit zoe snel veurbij
genete vaan ’t leve
dat deiste noe en hei
same hei mèt diech te leve
same druime zij aon zij
iech weit ’t doort mer eve
gelök heit gaw veurbij
meh zien die daog verdwene
laot de leefde diech verwene
en maak vaan ederen daag ’n heerlek fees
laot de leefde diech umerme
en gelök dien hart verwerme
is altied ’ne gooje raod gewees
want alles watste aandere giefs
aon leefde en gelök
dat biste ech neet kwiet
dat kump vaanzelf nao diech trök