keend wat lach, en nao diech wink, e stök meziek wat prachteg klink,
och ’t liekent zoe gewoen, toch is ’t e woonder!
de hèls d’n tied haos neet mie bij, ’t leve geit zoe gaw veurbij!

laot de zon in dien hart, want ze sjijnt ouch veur diech,
’t doort soms mer eve, dus vergeet neet te leve
laot de zon in dien hart, want ze sjijnt ouch veur diech,
al doort ’t mer eve, kom geneet vaan ’t leve

de zie, ’t strand, ’n zomernach, d’n hiemel vol met sterreprach,
och ’t liekent zoe gewoen, toch is ’t e woonder!
en geit ’t eve neet zoe good, verleer daan neet zoe gaw de mood,
nein, want alles kump good, geluif in ’t woonder!
de hèls d’n tied haos neet mie bij, ’t leve geit zoe gaw veurbij!

biste neet gelökkeg, höbste soms verdreet?
alles kump weer good, vergeet dat neet.